Zapraszamy Państwa do lektury pierwszego z autorskich tekstów promujących walory turystyczne, dziedzictwo kulturowe i zabytki powiatu wrocławskiego z cyklu „Wędrownik po powiecie wrocławskim – fakty, mity, osobliwości, tajemnice”, który będzie ukazywał się przez kolejne 20 tygodni na naszej stronie internetowej www.powiatwroclawski.pl oraz na naszym profilu fb.
Cykl zawierać będzie współczesne autorskie zdjęcia, przedwojenne pocztówki i stare ryciny pochodzące z prywatnych zbiorów oraz autorskie teksty odsłaniające nieznane fakty, niedawno odkryte tajemnice, nietuzinkowe postacie, będzie opisywać prawdę kryjącą się za mitami, legendami i podaniami. Niniejszy cykl prezentować będzie szeroki wachlarz tematów, stanowiąc ważny i interesujący wkład w promocję naszego powiatu.
Powiat Wrocławski jest miejscem niezwykłym, w którym zapisała się bardzo bogata przeszłość historyczna, piękno natury, a przy tym dobrze rozwijająca się gospodarka i rolnictwo. Dlatego również w nowym cyklu autorka postara się przybliżyć mieszkańcom jak wiele lokalnych, nieodkrytych jeszcze wspaniałości znajduje się na terenie naszego powiatu. Historia regionu jest wpisana w burzliwe losy Dolnego Śląska, który na przestrzeni wieków zmieniał swoją przynależność państwową, tworząc tym samym niepowtarzalną mieszankę kultur, ludzi i zwyczajów. Bogactwem Powiatu Wrocławskiego są aktywna społeczność lokalna oraz bogata różnorodność lokalnych produkcji.
Za pośrednictwem niniejszego cyklu zapraszamy Państwa w podróż, gdzie na mieszkańców i gości czeka nie tylko bogaty zasób atrakcji turystycznych, wspaniała historia, piękno przyrody i liczne zabytki, ale również urozmaicona tradycja oraz obfitość smaków i zapachów, które przyciągają, zachwycają i na długo pozostają w pamięci. Zachęcamy do odwiedzenia pracowni lokalnych rzemieślników i artystów oraz wypróbowania specjałów opisanych w serii. Zapewniamy niekończące się wrażenia smakowe i możliwość napawania się pięknem nietuzinkowych wyrobów.
Odcinek 1.
Zakochaj się… w Ślęży (szczęśliwie i z wzajemnością)
„Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy, i noc ma spokojną, i dzień nietęskliwy” – tak zapewne mogłaby pomyśleć Elisabeth von Senitz z Rękowa (gm. Sobótka), która przeżyła prawdziwą tragedię miłosną. Jej serce na dworze książęcym w Oleśnicy, gdzie młoda Elżbieta towarzyszyła księżnej Elżbiecie Marii, zdobył bawiący na zamku podróżnik i poszukiwacz przygód. Zapewne swymi barwnymi opowieściami o dalekich krajach rozkochał w sobie przyszłą poetkę o romantycznej naturze. Gdy dano na zapowiedzi i przygotowania do wesela ruszyły pełną parą, pastor odkrył tajemnicę narzeczonego. Otóż okazało się, że młodzieniec… miał już żonę. W atmosferze skandalu, ze złamanym sercem, dziewczyna opuściła książęcy dwór, wróciła do Rękowa i tam (w nieistniejącym już dziś pałacu) mieszkała aż do śmierci. Pocieszający jest jedynie fakt, że żyjąc w samotności, rozwinęła swój talent, stała się cenioną poetką, a do jednego z jej utworów religijnych muzykę napisał sam Jan Sebastian Bach.
Pod cytowanymi słowami Adama Mickiewicza pewnie bez wahania podpisałby się również właściciel pałacu w Solnej (gm. Kobierzyce), który odkrył, że jego młoda żona wolała wykradać się nocami do młynarczyka z pobliskiego młyna, niż odwzajemnić miłość starego hrabiego. W dodatku, jak mówi legenda, niewierna kobieta po swojej śmierci pojawiła się nocą w pałacu, a po nieoczekiwanej wizycie „białej damy” biedny hrabia został znaleziony martwy w swoim łożu.
Dawniej, aby nie cierpieć z powodu nieszczęśliwego uczucia, starano się odpowiednio zadbać o pomyślność w miłości. Chcąc zapewnić sobie wsparcie św. Walentego (już od V wieku pełniącego funkcję patrona zakochanych), narzeczeni w wigilię Walentynek, czyli 13 lutego, udawali się do kościoła pod jego wezwaniem lub ołtarza z wizerunkiem męczennika i przyrzekali sobie miłość. Święty miał otoczyć opieką zakochanych i dopilnować, by uczucie było odwzajemnione i trwałe.
Mieszkańcy powiatu wrocławskiego do XVIII wieku mieli bardzo blisko do świętego Walentego, był on bowiem przez kilka wieków patronem kościoła w Strzeganowicach (gm. Kąty Wrocławskie). Teraz zakochani narzeczeni z Wrocławia i podwrocławskich gmin musieliby się udać do Urazu (gmina Oborniki Śląskie), gdzie znajdują się relikwie tego świętego, lub do kościoła pw. św. Walentego w Lubiążu.
Święty Józef jest natomiast patronem osób szukających dobrego męża lub żony; kościołów pod jego wezwaniem na terenie powiatu jest kilka, w Pasikurowicach (gm. Długołęka), Żórawinie (gm. Żórawina) i Nasławicach (gm. Sobótka).
Wszystkim tym, którzy będą z ukochanymi świętować Walentynki, i tym, których strzała Amora nie dosięgła lub była zwyczajnie zatruta, proponujemy zakochać się w Ślęży (miłość odwzajemniona jest pewna); sama góra, jej okolice i mieszkańcy mają naprawdę wiele do zaoferowania. Oferta jest bogata: oprócz wyprawy na piękną o każdej porze roku Ślężę i pięknych widoków, zimowy wieczór można uświetnić winem z kilku lokalnych podślężańskich winnic (w tym winem czerwonym „Dunin” – taki przydomek nadano Piotrowi Włostowi, właścicielowi Ślęży) i dobrymi piwami z rzemieślniczych browarów. Na smakoszy czeka pachnąca ślężańska kawa, produkowana pod Ślężą gorąca czekolada, soki i suszone owoce ze ślężańskich sadów… Dodajmy jeszcze, że prezentem dla ukochanej mogą być kosmetyki wykonane wyłącznie z naturalnych produktów (ziół zbieranych pod Ślężą oczywiście) czy ozdoby z serpentynitu wydobywanego w Nasławicach.
P.S.
Wszystkie ślężańskie lokalne produkty można nabyć w jednym miejscu – w działającym od dwóch lat w Sobótce przy ul. Świdnickiej sklepie z produktami lokalnymi „Ślężański”, który pełni jednocześnie funkcję informacji turystycznej.
Marta Miniewicz
