Dla każdego coś… ciekawego, czyli spacer z Odrą w tle

Lasy łęgowe i nadodrzańskie łąki w okolicach Kotowic mają wszystko, co potrzebne, aby krótka wycieczka za miasto była bardzo atrakcyjna. Jest historia o skarbie (zupełnie prawdziwa) i legenda o pannach, które pochłonięte zostały przez wody z jeziora. Są dzikie, malownicze starorzecza. Jest wieża, tuż nad Odrą, i niezwykłe konstrukcje mostów kolejowych sprzed stu lat. No i bardzo atrakcyjne widoki.

Aby to zobaczyć, wystarczy dojechać do Kotowic (gmina Siechnice), stamtąd wybrukowaną, prowadzącą przez las ścieżką dotrzeć do dawnego przysiółka Utrata, gdzie znajduje się stalowa wieża. A potem trzeba jeszcze pokonać około dwustu schodków, aby wejść na najwyższą (około 40 metrów) platformę widokową.

Z wieży widokowej świat wygląda idyllicznie, niemal doskonale. Kormorany przelatują tuż nad głową, żółta barka płynie spokojnie rzeką, pociąg przypominający cytrynową gąsienicę wolno przejeżdża przez zabytkowy most przerzucony nad Odrą. Na drugim brzegu, tuż nad wodą, rozpoczynają się zabudowania Czernicy. To widać najbliżej. Trochę dalej dwa potężne, błyszczące w słońcu ramiona Odry obejmują niewielką wyspę. Na horyzoncie Wrocław ze Sky Towerem, mostem Rędzińskim, kominami elektrociepłowni i kościelnymi wieżami. Bardziej na zachód wysokie kominy zdradzą położenie Siechnic, a jeszcze dalej na południe zobaczymy charakterystyczny Masyw Ślęży.

Ale wróćmy nad Odrę. To gdzieś tutaj nad brzegiem rzeki, przy dawnej przeprawie, tysiąc lat temu ktoś pewnego dnia (albo w nocy) wykopał na metr głęboki dół i oddał ziemi na przechowanie cały swój majątek. Jednak około tysiąc srebrnych denarów i przedmioty ze srebra nadaremno czekały na powrót swojego właściciela. Dopiero w 1972 roku, zupełnie przypadkowo, odkryto ukryty skarb. Razem z piaskiem trafił na budowę owczarni w nieodległych Komorowicach. Trudno nawet sobie wyobrazić zdziwienie robotników, gdy w murarskiej zaprawie zobaczyli srebrne monety.

Idźmy dalej. Po kilku minutach kamienną polną ścieżką dotrzemy do zabytkowego kolejowego mostu. Stalowa nitowana konstrukcja może wzbudzić zachwyt nawet u laika. Most powstał w 1909 roku, ma ponad 400 metrów długości. Obok torów znajduje się kładka dla pieszych, dzięki czemu można z wysokości mostu popatrzeć znów na rzekę.

Z kładki widoczny jest również drugi most, przerzucony nad starym korytem Odry – Jeziorem Panieńskim. Można do niego dotrzeć ścieżką obok torowiska, a z pieszej kładki przyjrzeć się jezioru. Według legendy trzy płoche dziewczęta mimo trwającego wielkiego postu, wbrew woli ojca, wymknęły się z chaty, aby spędzić wieczór na zabawie i tańcach. Nie dotarły jednak do wsi, bo ziemia pod ich stopami rozstąpiła się i wypełniła wodą, tworząc nieduże jezioro. Ponoć do dzisiaj słychać nad wodą płacz i skargi zatopionych panien.

Przez most można przejść kładką dla pieszych, po obu jego stronach stoją betonowe schrony wartownicze, a kawałek dalej, gdy skręcimy leśną ścieżką w lewo, natrafimy na kolejną pamiątkę czasów wojny – betonowy bunkier. Po kilkunastu minutach, szukając po drodze pierwszych oznak wiosny (kwitnie na potęgę leszczyna, gałązki wierzbowe mają już białe kotki, a i olchy zachwycają swoim czerwonymi kotkami), dojdziemy do wałów przeciwpowodziowych i z powrotem do wsi Kotowice.

Tekst i zdjęcia: Marta Miniewicz, Stowarzyszenie TUITAM

Opis zdjęć:

1. Widok z wieży widokowej na most kolejowy nad Odrą; na horyzoncie zabudowa Wrocławia
2. 1a.  Odra na wysokości Czernicy
3. Wieża widokowa w Utracie z trzema tarasami widokowymi
4. Zabudowa Czernicy, widok z wieży widokowej
5. Most kolejowy nad Odrą z 1909 roku
6. Most nad Jeziorem Panieńskim
7. Most, a za mostem most, czyli dwie przeprawy kolejowe: nad Jeziorem Panieńskim i Odrą
8. Żelbetowy schron w lesie za Jeziorem Panieńskim
9. Nadchodzącą wiosnę w przyrodzie już widać